ES
EGUN BAKOITZEKO AN, ABENDUAK 7, IGANDEA
Sortzez Garbiaren egunaren bezpera
Kaixo! Egun bakoitzeko ogia, Areeta Pastoral Barrutiaren astekari barria – Erromo, beti ere, hurrengo asteari begira (abisuak, agenda…) baliagarria dan informazinoa, eguneko ebanjelioa azalpenezko iruzkinagaz eta argitalpen bakoitza amaitu aurretik otoitzerako proposamenarekin.
Igande honetan, Abendu aldiko bigarrena, Sortzez Garbiaren Egunaren eta Elizbarrutiko Seminarioaren Egunaren bezperan gaude. Zubi igande honetan, asteko agendaren aurretik, Ama Birjina Santuari otoitz egingo diogu.
Ama Birjina Santua eta Sortzez Garbia,
Zu, gure herriaren harrotasuna zarena
eta gure hiriaren ama-babesa,
konfiantzaz eta maitasunez hartzen dugu elkar.
Ederra zara, Maria.
Zugan ez dago bekatu-orbanik.
Santu izateko gogoa berritzen digu:
gure hitzetan egiak distira egiten duela,
gure obrak karitatearen kantu izan daitezela,
gure gorputzean eta bihotzean garbitasunak eta kastitateak distira egin dezaten,
gure bizitzan Ebanjelioaren distira islatzea.
Ederra zara, Maria.
Zugan haragi bihurtu zen Jainkoaren Hitza.
Lagun iezaguzu beti Jaunaren ahotsari adi egoten:
ez gaitezen gorrak izan behartsuen garrasiarekin,
gaixoen eta zapalduen sufrimenduak ez gaitzala distraiturik aurkitu,
zaharren bakardadeak eta haurren babesgabetasunak ez gaitzatela axolagabe utzi,
giza bizitza beti maitatzea eta errespetatzea.
Ederra zara, Maria.
Zugan bizitza zoriontsuak Jainkoarekin duen poztasun osoa ikusten dugu.
Ez dezagun inoiz mundu honetako norabidea gal:
fedearen argiak argi dezala gure bizitza,
itxaropenaren indar kontsolatzaileak zuzendu ditzala gure urratsak,
maitasunaren suhartasun suharrak gure bihotza sutu dezala,
gure begiak Jainkoari begira egotea, benetako pozaren iturri.
Ederra zara, Maria.
Entzun gure otoitza, kasu egiozu gure erreguari:
Jainkoaren maitasun errukiorrak Jesusengan lilura gaitzala,
edertasun jainkotiarrak salba gaitzala, gu, gure hiria eta mundu osoa.
Amen.
ASTEKO AGENDA (12-14/8) ETA ABISUAK
- Astelehen honetan, jai eguna, Sortzez Garbiaren Eguna eta Elizbarrutiko Seminarioaren Eguna ospatuko doguz. Hori dela eta, mezen ordutegiak edozein igandetakoak bezalakoak izango dira (astelehena izan arren):
- Las Mercedes: 11:00, 13:00 eta 19:00
- Santa Ana: 11:30 eta 13:00
- San Jose: 12:00
Diru-bilketa Mintegiaren gastuak ordaintzeko erabiliko da. Gainera, Karmeldar Samaritarrek Las Mercedes elizan salduko dituzte euren produktuak egun honetan.
- Abendu erretiroa: abenduaren 10ean, asteazkena, Las Mercedesen 19:00etako mezaren ondoren, elizan bertan, abendu erretiro tarte bat otoitz batekin partekatuko dugu. Hemen geratzera gonbidatzen zaituztegu!
- Gospel kontzertua Bidesariren alde: datorren abenduaren 13an, larunbata, arratsaldeko 19:30etan, Andres Isasin ongintzazko kontzertua eskainiko da Bidesari presoen gizarteratzearen aldeko elizbarrutiko elkartearen alde.
GAZTEAK
Pastoral Barrutiko gazte taldeak Itun Berriko hurrengo formakuntza saioa antolatu dau abenduaren 12an, ostirala, 19:30etan. Kasu honetan, saioak Santa Anan egiten dira.
EGUNEKO EBANJELIOA
Ebanjelioa San Mateoren arabera (Mt 3, 1-12)
Joan Bataiatzailea Judeako basamortuan agertu zen, «Bihur zaitezte, zeruetako erresuma gertu baitago» predikatuz. Hau da Isaias profetak iragarri zuena esanez: “Basamortuan garrasika ari denaren ahotsa:” Prestatu Jaunaren bidea, erraztu haren bidezidorrak “”. Juanek gamelu larruzko soineko bat zeraman, gerrian larruzko uhal bat zuena, eta matxinsaltoez eta basa-eztiz elikatzen zen. Jerusalemgo, Judeako eta Jordan eskualdeko jende guztia etortzen zen harengana, bekatuak aitortzen zituzten eta berak Jordanen bataiatzen zituen.
Baina fariseo eta saduzear asko bataiatzera zetozela ikusi zuenean, esan zien: «Sugegorrien arraza!, nork irakatsi dizue berehalako zigorretik ihes egiten? Emaiezu konbertsioak eskatzen duen fruitua. Eta ez egin ilusiorik, pentsatuz: “Abrahan dugu aitatzat”, zeren esaten dizuet Jainkoa gai dela Abrahanen haurrak harri hauetatik ateratzeko. Aizkora ukitzen du zuhaitzen sustraiak, eta fruitu onik ematen ez duen zuhaitz oro moztu eta sutara botako da. Urarekin bataiatzen zaituztet konpon zaitezten, baina nire atzetik datorrena ni baino indartsuagoa da, eta ez dut merezi sandaliak eramatea ere. Espiritu Santua eta suarekin bataiatuko zaituzte. Bieldoa eskuan du: bere parboa atera, garia aletegian bildu eta lastoa itzaltzen ez den su batean erreko du».
EBANJELIOAREN IRUZKINA
Jose Eizaguirre, Getxoko Fede eta Bizi Elkarteko kidea
Hondo handia duen ebanjelio horietako bat da hau. Bere protagonistetako batekin hasten da, Juanekin, basamortuan predikatzen. Biblian basamortua konbertitzeko lekua da; israeldarrak Sinai basamortuan zehar ibiltzen dira 40 urtez Jainkoaz fidatzen ikasteko. Zenbakien liburuan (Nm 13-14) kontatzen da Agindutako Lurrera iritsi bezain laster Moisesek esploratzaileak bidaltzen dituela. Itzuli zirenean, erraldoiak zeudela jakinarazi zuten. Horietako bik bakarrik -Josue eta Caleb- animatzen dute herria lurra konkistatzen hastera, arriskuak arrisku. Gainerakoak, ordea, ikaratuta daude eta herrigintzari zioten beldurra kutsatzen dute, Egipto zapaltzailean bizi zuten segurtasunari nostalgiaz begiratzen diotelako. Beren fede faltak basamortuan zehar ibiltzera kondenatzen ditu.
40 urte beharrezko denbora da belaunaldi beldurtia hil dadin, beldurretik federa igarotzeko. Gutxi batzuek, Moisesek eta konfiantza izan duten esploratzaileek, herriaren fedea berrezartzen dute aldi honetan. Bere ahotsak basamortuan herria bidezidor okerrak saihestera eta Jainkoaren bideak ibiltzera animatzen dutenak dira (Isaiasen hitz hauek Joanes aipatzeko erabiltzen dira Mt 3,1-12ko 3. libk.). Haiei esker sartzen da hurrengo belaunaldia lurrean eta konkista (Josue eta Juezen liburuak). Nork gonbidatzen gaitu gaur egun Jainkoarekin gure egunerokoan ibiltzera? Juanekin itzuliz, Judeako basamortua da oraingoan Jainkoarengandik urruntzen gaituen guztia askatzeko lekua.
Bestalde, berak bataiatzeko aukeratutako lekua ez da kasualitatea: hortik sartu zen belaunaldi zaharberritua Agindutako Lurraldean. Sarrera hau Josueren liburuaren lehen bost kapituluetan kontatzen da. Moises hil egingo da eta Josue, fedea izan zuen bi esploratzaileetako bat, herriaren buruzagi izendatuko dute. Izan ere, Moises berria bezala aurkezten da. Orduan berak egiten duen gauza bera egiten du: israeldarrei eskatzen die Torari edo Legeari obeditzeko, aginduei, eta espioiak bidaltzen ditu lurraldea esplora dezaten. Oraingo honetan gauzak hobeto ateratzen dira: israeldarrek ez dute atzera egiten, eta Josue agindutako lurrean sartzea pentsatzen ari da. Hemen, ezaguna egingo zaigun gertaera bat gertatzen da: Moises berriak bitan banatzen ditu Jordan ibaiaren urak eta herria ibilgu lehorretik igarotzen da. Hori egiten lehenak apaizak dira, Torarekiko Aliantzaren kutxa barruan daramatenak (beheko argazkia), asmoen adierazpen bat dena: herriak honela adierazten du hasten den aro berri honetan Jainkoarengandik berriz ez aldentzeko nahia.
Hori esanda, Jerusalem Judeako basamortutik hurbil egoteak ez liguke oharkabean pasatu behar (hamarnaka kilometrok banatzen dituzte). Hiri hau Jainkoaren egoitza da beretarren artean, eta bertan dago tenplua. Hala ere, basamortu bat da Jainkoak Juani, bere profetetako bati, bidaltzen dion lekua eta Jesusek bere bizitza publikoari ekingo diona. Hemendik ikasgai interesgarri bat atera dezakegu guretzat: Jainkoaren ahotsa hobeto entzuten da leku urrunenetan eta egokitzeko aukera txikiagoa den lekuetan. Baita gai ez direnen ahotik ere… antza.
Bada beste xehetasun esanguratsu bat gaurko ebanjelioaren eszenatokiarekin: Jordan ibaiaren inguruan, israeldarrak agindutako lurrean sartu baino lehentxeago, Moises hil egiten da (Dt 34) eta Josueren buruzagitza hasten da, non Elias profeta zerura igotzen den (2 Re 2,1-15) bere dizipulu eta ondorengo Eliseoren aurrean eta non Juan deklinatzen hasten den eta Jesus distiratzen hasten den. Beraz, errelebo-leku horretan amaitzen da bataren misioa eta hasten bestearena. Bere misioa Jainkoarekin elkartzetik sortzen da. Bihurketa, aldatzeko, bekatu egiteari uzteko desira bezala ulertuta, Jainkoarekin eta Hark gugandik nahi duenarekin (misioa) bat etorriz bizitzeko giltza da.
BIHURKETA
Juan bereziki gogorra da fariseuekin eta saduzeoekin gaurko ebanjelioan; sugegorriak deitzen die (ik. 7). Gogortasun horren arrazoia 9.ean aurkitzen dugu: “(…) ez pentsa aski denik zuen baitan” Abraham dugu aita “esatea. Zeren nik esaten dizuet Jainkoak harri hauetatik Abrahami haurrak eman diezazkiokeela “. Horrek hainbat gauza esan nahi du:
1. Funtsezkoena bihurketa da, ez bakarrik tradizio edo talde bateko kide izatea.
2. Bihurketa indibiduala, besterenezina eta ukaezina da. Ez aukeratutako herrikoa izateak, ez alderdi erlijioso garrantzitsu batekoa izateak (fariseoa edo saduzeoa), ez dute horretatik salbuesten. Kontserbadorea edo aurrerakoia izatea ere ez!! Ez dago komodinarik konbertsioaren kontu honekin!! Konbertitzetik libre dagoenak aurrena!! Bihurketari atea irekitzen dion gauza bakarra APALTASUNA da!!
3. Erlijio-betebeharrak zehatz-mehatz betetzeak, fariseuek eta saduzeoek galan zuten horrek, ez du bermatzen norbera bihurtuta dagoenik. Ez joan mezatara edo ez bete erantzukizun-posturik parrokia batean, ez Elizako beste inon!!
4. Jainkoak Abrahamen haurrak harrietatik atera baditzake, bihurketak ez du mugarik ezagutzen. Mateoren ebanjelioa idazten den komunitatearentzat garrantzitsua da hori argi uztea, bertan pertsona juduak eta ez juduak bizi baitira. Gauza bera jakinarazi nahi da Ekialdetik etorritako magoen gertakariarekin (Mt 2,1-12), jatorri judua ez dutenak ordezkatzen baitituzte. Baina, batez ere, harrien esaldi honek konbentzitu beharko gintuzke sinesteaz Jainkoak EZIN DUELA ezer egin gurekin!! Hau pentsatzen dugunean, Israelgo herria bezala gara beldurrez dardarka agindutako lurrean lehen aldiz sartzeko perspektibaren aurrean. Gure bihurketaz fidatzeak ez du esan nahi bat-batean gertatuko denik. Denbora behar izaten da, batzuetan beharrezkoa dena basamortu oso bat hainbat aldiz zeharkatzeko.